dinsdag 17 februari 2009
vrijdag 13 februari 2009
concept (voorlopig)
RUWE MANNEN (working title)
Mijn voorkeur ging altijd al uit naar ruwe mannen.
Mannen met Neanderthaler hoofden, grove gezichten, veel stoppels, dikke wenkbrauwen en een gespannen blik. Een man die je niet in een donker steegje wilt tegenkomen, maar eigenlijk weer wel zodat hij je vastpakt en over zijn schouder gooit en meeneemt naar zijn grot. Geen spierbundels, maar een rauwe sterke kracht die ze uistralen. Een man met grote handen en dikke aders over zijn armen heen. Een man met dikke benen en grote lompe voeten. Zo een die van aanpakken houdt. Hard werk, vies vuil zweterig werk. Op het eerste gezicht geen lieve jongens. Toch hou ik juist van 'op het eerste gezicht'. Hoe bevooroordeeld dan ook, ik zie aan die buitenkant harde werkers, arbeiders, echte mannen. Als ik deze mannen nu eens zo extreem mogelijk kan neerzetten. Zo hard en ondoordringbaar. Bruut en krachtig. Als een soort antihelden van deze tijd.
De antiheld is naar mijn idee iemand die gebukt onder zware lasten zijn daden met een natuurlijk plichtsgevoel en gezonde tegenzin verricht, zonder de prijs en eer die hem toekomt. Hij doet wat er gedaan moet worden, zonder voorbedachte rade, maar vanuit instinct, gevoel, vanuit menselijkheid. Hij gebruikt zijn kracht om op te komen voor anderen en laat zich niet meeslepen in de onmacht van de massa. Ik wil het karakter van de antiheld verbeelden naar het bijpassende uiterlijk wat hij in mijn verbeelding zou moeten hebben. Het zijn mannen met een ruw uiterlijk, die ondoordringbaar en stug lijken, maar hun hart op de juiste plek hebben zitten.
Ik wil portretten van ze maken in de stijl van speelfilms. Ik fotografeer ze in filmische stijl, omdat ik weet dat mijn verbeelding niet per se werkelijkheid is, maar wel als voorbeeldfunctie kan dienen. Op deze manier probeer ik mijn idee van de antiheld op een mooie, gestileerde manier op een voetstuk te zetten. Ik zal per persoon een andere stijl gebruiken. Zo breng ik wel de diverse kanten van mijn held naar voren.
Het persoonlijke deel van de portretten is het thema. De mannen hebben elke hun eigen beroep, hobby, geschiedenis die bijdraagt aan het naar buiten brengen van het ruwe uiterlijk. Ik zoek naar elementen in hun leven die bij hen zelf passen en bij de antiheld, zo ontstaat er een combinatie tussen de werkelijkheid en fictie en creëer ik het personage van de antiheld.
Er zit een element van fantasie aan verbonden. Het verhaal om de held heen is onzichtbaar, waar ze vandaan komen, waar ze heen gaan, wat hun motief is, is niet gegeven. Het mysterie van de ongebonden eenzame antiheld moet bijdragen aan zijn kracht. De kracht van onze fantasie om hem te maken, tot de held die wij nodig hebben, die wij willen dat hij is.
Mijn voorkeur ging altijd al uit naar ruwe mannen.
Mannen met Neanderthaler hoofden, grove gezichten, veel stoppels, dikke wenkbrauwen en een gespannen blik. Een man die je niet in een donker steegje wilt tegenkomen, maar eigenlijk weer wel zodat hij je vastpakt en over zijn schouder gooit en meeneemt naar zijn grot. Geen spierbundels, maar een rauwe sterke kracht die ze uistralen. Een man met grote handen en dikke aders over zijn armen heen. Een man met dikke benen en grote lompe voeten. Zo een die van aanpakken houdt. Hard werk, vies vuil zweterig werk. Op het eerste gezicht geen lieve jongens. Toch hou ik juist van 'op het eerste gezicht'. Hoe bevooroordeeld dan ook, ik zie aan die buitenkant harde werkers, arbeiders, echte mannen. Als ik deze mannen nu eens zo extreem mogelijk kan neerzetten. Zo hard en ondoordringbaar. Bruut en krachtig. Als een soort antihelden van deze tijd.
De antiheld is naar mijn idee iemand die gebukt onder zware lasten zijn daden met een natuurlijk plichtsgevoel en gezonde tegenzin verricht, zonder de prijs en eer die hem toekomt. Hij doet wat er gedaan moet worden, zonder voorbedachte rade, maar vanuit instinct, gevoel, vanuit menselijkheid. Hij gebruikt zijn kracht om op te komen voor anderen en laat zich niet meeslepen in de onmacht van de massa. Ik wil het karakter van de antiheld verbeelden naar het bijpassende uiterlijk wat hij in mijn verbeelding zou moeten hebben. Het zijn mannen met een ruw uiterlijk, die ondoordringbaar en stug lijken, maar hun hart op de juiste plek hebben zitten.
Ik wil portretten van ze maken in de stijl van speelfilms. Ik fotografeer ze in filmische stijl, omdat ik weet dat mijn verbeelding niet per se werkelijkheid is, maar wel als voorbeeldfunctie kan dienen. Op deze manier probeer ik mijn idee van de antiheld op een mooie, gestileerde manier op een voetstuk te zetten. Ik zal per persoon een andere stijl gebruiken. Zo breng ik wel de diverse kanten van mijn held naar voren.
Het persoonlijke deel van de portretten is het thema. De mannen hebben elke hun eigen beroep, hobby, geschiedenis die bijdraagt aan het naar buiten brengen van het ruwe uiterlijk. Ik zoek naar elementen in hun leven die bij hen zelf passen en bij de antiheld, zo ontstaat er een combinatie tussen de werkelijkheid en fictie en creëer ik het personage van de antiheld.
Er zit een element van fantasie aan verbonden. Het verhaal om de held heen is onzichtbaar, waar ze vandaan komen, waar ze heen gaan, wat hun motief is, is niet gegeven. Het mysterie van de ongebonden eenzame antiheld moet bijdragen aan zijn kracht. De kracht van onze fantasie om hem te maken, tot de held die wij nodig hebben, die wij willen dat hij is.
maandag 9 februari 2009
woensdag 4 februari 2009
dinsdag 3 februari 2009
zondag 1 februari 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)